Κλείσανε τ’ ονείρου οι δρόμοι Κι άλλη μια φορά ακόμη Με μουσκεύει η βροχή . Λασπωθήκανε τ αστέρια Βούλιαξαν τα μεσημέρια Και μικρύνανε οι καιροί ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, Κάποιοι με πότισαν χολή Κάποιοι ωραία λόγια Και σβήστηκε η Ανατολή Και ζω μες τα κατώγια ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, Βούρκωσαν μάτια και λέξεις Που να δεις τι να προσέξεις Με κατάπιε η σιωπή . Δεν ξέρω αν ζω η αν πεθαίνω Δεν θυμάμαι τι διαβαίνω Έχω δανεική ψυχή ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, Κάποιοι με πότισαν χολή Κάποιοι ωραία λόγια Και σβήστηκε η Ανατολή Και ζω μες τα κατώγια ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, Σφύριξε ξανά το τρένο Δεν μπορώ δεν προλαβαίνω Ούτε κι’ έχω αντοχή Ούτε σαν λαθρεπιβάτη Σαν κουκίδα μες το χάρτη Δεν με θέλει η ζωή
0 comments