στο ίδιο σπίτι χρόνους δέκα νεκρή φύση στον τοίχο ,μία γυναίκα... για ταξίδια λοιπόν ούτε κουβέντα μόνη στο παρόν,μαζί μου γλέντα κοιτώ το μέλλον μ αισιοδοξία μα παντού το συμφέρον,μια υστερία βραδυές αναρχίας για ποικιλία όρκοι φιλίας μετά προδοσία χρόνοι φευγάτοι,εγώ εδώ ας γίνει κάτι,πριν τρελαθώ δουλειά-αγγαρεία,βαρύ ποτό σα μια θητεία σ ένα στρατό και πάλι τώρα άκρη δε βγάζω ξένη η γλώσσα,θα πλησιάσω φορώ τη νύχτα να δελεάσω λείπει η πείρα,μα δε θα χάσω
0 comments