Lyrics

										Σού ’δωσα να πιεις απ’ το ποτήρι μου
Και τη μοναξιά σου να ξεχάσεις
Μου πες πως και συ για το χατίρι μου
Κάποια μέρα θα ξαναπεράσεις
Πέρασαν τα χρόνια μα δε γύρισες
Έμαθα απ’ άλλους πώς περνάς
Τα χρυσά της νιότης άνθη ούτε μύρισες
Μες στη μεγαλούπολη γυρνάς
Πίνω στην υγειά σου και θυμάμαι
Κλείνουν κάποια χρόνια από χθες
Ξέρω πως κι οι δυο μόνοι μετράμε
Κάποιες μας ελπίδες λιγοστές
Κι αν ποτέ θυμάσαι όσα σου έδωσα
Μέσα στην καρδιά σου αν με ποθείς
Είναι γιατί ξέρεις πως δεν πρόδωσα
Μία συνάντηση μας πού ’πρεπε να ’ρθεις