Lyrics

										αυτόν τον αλήτη που αγάπησα
στο δρόμο των γκρίζων ματιών σου...
στη νύχτα σου μέσα φυλάκισες...
στο άδειο και κρύο παρόν σου...

τη μέσα σου ανήσυχη θάλασσα
την έκρυψες μεσ'τη σιωπή σου...
σε μέρη ακίνδυνα χώρεσες
την τρέλλα και τη φυγή σου...

αυτην τη λαχτάρα που αντίκρυζα...
στις τόσες γλυκές συλλαβές σου...
την κλείδωσες σ'ένα συρτάρι σου
στο τίποτα...στο ποτέ σου...

κι αυτό το παράξενο όνειρο
που βλέπεις συχνά και φοβάσαι...
μη νοιάζεσαι...είναι ο ίσκιος μου
που θέλει απλά...να θυμάσαι...