Χωρίς πουλιά κι αστέρια δεν θέλω ουρανό να με καλημερίζει, γεννήθηκα να ζήσω σε τόπο σκολιανό κανείς να μη μ΄ ορίζει. Να ξεστηθώνω άφοβα μέσα στην αυγή, στην αύρα που θρασεύει και της δροσιάς της πάντα σ΄ ολάκαιρη τη γη το θώρι να μ΄ αγρεύει. Χωρίς πουλιά κι αστέρια δεν θέλω ουρανό να με καλημερίζει, σε μεσημέρια σκόλης να βλέπω βουβαμό που να με τσιτσιρίζει. Δεν τον θέλω άβροχο χωρίς αγαπημό το Μάη ν΄αριβάρει, αυγινό ξεστάχυασμα και έρωτα καημό ζητώ για θυμητάρι.
0 comments