Τις λέξεις που ειπώθηκαν και πήρε ο αγέρας , σαν νότες που απλώθηκαν , στις τρύπες μιας φλογέρας , τις σκέψεις που χαθήκανε , στου χρόνου την αντάρα , δράκοι που στοιχειωθήκανε , από βαριά κατάρα . Ρεφρέν Σαν τα θυμάμαι ξαγρυπνώ , πονάνε τη ψυχή μου , μα να τα διώξω δεν μπορώ και με πληγές το τιμωρώ το δόλιο το κορμί μου. Τα όνειρα που στήθηκαν κι είχαν χρυσά παλάτια , σαν τους τυφλούς πλανήθηκαν, σε λάθος μονοπάτια , χαμόγελα που φώτιζαν μ’ άστρα την ύπαρξή μου , κρυφά με αιχμαλώτιζαν , στη ρότα σου ζωή μου. Ρεφρέν Σαν τα θυμάμαι ξαγρυπνώ , πονάνε τη ψυχή μου , μα να τα διώξω δεν μπορώ και με πληγές το τιμωρώ το δόλιο το κορμί μου.
εξαιρετική γραφή και το μάνα μάννα και για τη δική μου ψυχή.Γιάννη έχω ακούσει για σένα τα καλύτερα από όλους .Τώρα τα διάβασα κιόλας.Εύχομαι να σαι καλά και να δημιουργείς πάντοτε έτσι δυνατά και καθαρά.:)
ΤΕΛΕΙΟ......ΥΠΕΡΟΧΟΣ Ο ΣΤΙΧΟΣ ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ////// ΤΗΝ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΜΟΥ/////////////////////
Καλή χρονιά Γιάννη....ξέρεις λατρεύω τα θλιμμένα τραγούδια σαν το καλό κρασί!!!!!!!!!! Μη ξεχνάμε ο άνθρωπος ζει μέσα σε ψεύτικη χαρά πολύ συχνά γιατί φοβάται τη θλίψη...δεν έχει μάθει να ζει μαζί της!!!!!!!!!
Σταλιά - σταλιά μέσα στη κούπα μου να πιω , τις πιο γλυκές απ’ των χειλιών σου τις σταγόνες To ξανάπα Γιάννη....ερωτικότες σκέψεις μας αφήνεις να ταξιδεύουμε
Καλά να τίς περάσετε τίς μέρες που θα’ρθούνε η αγάπη και η ζεστασιά τα κάλαντα να πούνε -.-.-.-.- Όλη η οικογένεια νά’ναι μιά αγκαλιά στου Αΐ Βασίλη το σακί δώρα για τα παιδιά -.-.-.-.- Ας το θυμόμαστε καλά τα λίγα μα και τα πολλά δέν θα τα χρειαστούμε Ο Ανθρωπος είναι θνητός στον Κόσμο αυτό περαστικός αυτό να το σκεφτούμε -.-.-.-.- Κάθε καινούργιο πρωΐνό θα βγεί ξανά, βάρκα γιαλό μέχρι να’ρθεί το δειλινό βράδυ πρωΐ μ’ένα μυαλό -.-.-.-.- Ειν(αι) η ζωή σαν το κρασί κι όσο παλιώνει πιο πολύ πρέπει να αργοπίνεται μοιράζεται...και δίνεται © Καλουδης Ντινος – Mönchengladbach
"1940 ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΜΙΚΡΩΝ ΤΟ ΟΧΙ" γειά σου Γιάννη μου, λεβέντικα και με τιμή γιατί ξεχνάμε και δεν πρέπει..
Αψογος οπως παντα και τα στιχακια σου ενα και ενα!Ειμαι σιγουρος οτι σε λιγο καιρο οτι πολλα απο αυτα θα γινουνε αναρπαστα και δεν θα ξερεις που να τα πρωτοδωσεις..Ευχομαι ο χρονος να μην με βγαλει ψευτη και εσυ να δικαιωθεις! Ο Θεος μαζι σου φιλε.
Ήρθες αγάπη μου και άλλαξε η ζωή , τώρα καρδούλες ζωγραφίζω στο χαρτάκι , η μια δική μου και η άλλη είσαι εσύ , τώρα γλυκό και το κρασί και το ψωμάκι . ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ ΝΑ ΣΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΝΙΚΟΣ
Χρόνια πολλά Γιάννη. Δεν έχω ακούσει από τον Βάσο δεν ξέρω πόσο έχει προχωρήσει. Θα σε ενημερώσω πόλις μάθω και γω τι γίνεται.
Τα δυο τελευταια που ανεβασες ειναι φοβερα κοματια και πανεμορφα! Πιστευω οτι θα γινουνε αναρπαστα απο καποιους φιλους συνθετες εδω μεσα.. ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΦΙΛΕ ΚΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΜΑΖΙ ΣΟΥ.
Ομορφα ολα τα κοματια σου και θελω να πιστευω οτι δεν θα αργησει καποιος συνθετης να ασχοληθει και μαζι σου. Να εισαι καλα φιλε και να εχεις μια ομορφη και χαρουμενη Κυριακη. Ο Θεος μαζι σου.
Σαν ένα βοτσαλάκι , που ρίχνει ένα παιδάκι , στα κύματα της θάλασσας αναπηδώ μου αρεσε αυτο το τριστιχο πολυ!! απο το εργο σου "σαν ενα βοτσαλακι"... να εισαι παντα καλα!!
καλημέρα!!!! σ΄ευχαριστώ για το ποίημα της Κύπρου που μου έστειλες. Σου αξίζουν συγχαρητήρια!!! Πολύ με συγκίνησες, να΄σαι πάντα καλά φίλε μου Καλή συνέχεια σε ότι κάνεις