Published 17 χρόνια πριν in Rock
Για ένα παλιόφιλο του 79
- 908
- 0
- 0
- 0
- 13
- 0
Στίχοι
Σ ένα σοκάκι μεσάνυχτα στο Νείλο Τη στήσανε σ ένα παλιό μου φίλο Κρατούσε στο να χέρι Αλάτι και πιπέρι Και με τ αριστερό Πατούσε τον καπνό Τον ρώτησαν βραχνά και δυνατά Να δώσει εξηγήσεις όχι για τα καπνά Γιατί έχει στον καρπό Μίγμα βλαβερό Σε τούτα δω τα μέρη Τ ανάποδα να φέρει Και εκείνος κουνώντας το κεφάλι Γλύκα εφιλοσόφησε μες του νου τη ζάλη Φίλε τη ζωή Αγάπησα πολύ Τον έρωτα το πάθος Το κρίμα και το λάθος Την ερημιά της δόσης Την νοστιμιά της γνώσης Τ αλατισμένα χείλια Του πιπεριού την . . .
σου εύχομαι να πραγματοποιηθούν οι προσδοκίες σου! Με υγεία, ευτυχία κι έμπνευση!! www.myspace.com/nostos22
Καλές γιορτές !!
κι ακόμα πιο παράξενος και εντυπωσιακός στίχος. Καθρέπτης είναι το ποτό μα σένα δε σε δείχνει Στο πάτο του βυθίζεσαι Για αγάπη δε λογίζεσαι Το πίνω και με πίνει
απο το κονακι σου... για να ξαναθαυμασω και να απολαυσω την ιδιαιτερα γνησια πενα σου... να εισαι καλα φιλε μου δημητρη! (4 στα 4)...
Καλη Ανασταση φιλε!
γραφεις φιλε μου! ολα σου ειναι εξαιρετικα! τα σεβη μου!
ΠΟΤΕ δεν ειναι αργα για γνωριμιες....ετσι τυχαια κι εγω σε συναντησα και ειπα ας ριξω μια , ματια......και επεσα σε ενα μεγαλο ποιημα....Δεν συμπαθω τα ερωτικα....η μαλλον ετσι οπως γραφονται τα ερωτικα.....το δικο σου ομως , ηταν απολυτως ερωτικο.....μου θυμησε , οσο και αν σου φανει αυτο κουφο...την ρηση: < ελευθερια η θανατος>.....βεβαια , εσυ διαλεξες κατι πιο απολυτο και ολοκληρωτικο......την ελευθερια και τον θανατο μαζι , την υποταγη της υπερβασης....η μαλλον καλυτερα....την υπερβαση της υποταγης....Καταφερες να δοκιμασεις , με δυο λογια , την γευση του Ερωτα.....καταφερες και να τον καταγραψεις....καπως ετσι ειναι ο ερωτας...σαν αυτο το ποιημα......σαν ενα συνεχες ολισθημα , απο την πραγματικοτητα στην φαντασια , απο την ζωη στον θανατο , απο την υπαρξη στην ανυπαρξια ,ειναι ο δρομος αλλα και ο πολεμος μαζι.....Ξερω δεν ειμαι σε φορμα τωρα ....ισως φταιει ο πονοκεφαλος μου.....ισως και η τσατιλα μου.....αυτην την γευση θελω παλι και την αντιμαχομαι συναμα σαν τον διαολο μου.....
Εξαιρετικος!!!!!!!!
Μου αρεσε ιδιαιτερα το "της μοναξιας λεπίδα"..
Οι στίχοι σου είναι έξοχοι πραγματικά. Ξεχώρισα ιδιαίτερα τα "Μυρωδιά Ανπάποση" και "Μόνες".
Αναρωτιεμαι... στα ποσα ποτηρακια μπορει καποιος να γραψει εναν τοσο φευγατο στιχο??? "του αθωου το κουστουμι, ειναι τιγκα στο λουκουμι" !!!!!!
τα διαβαζω και τα ξαναματαδιαβαζω και δεν τα χορταινω!!! Οταν θα μεγαλωσω θελω να γραφω σαν εσενα..χαχαχαχα Μαλλον πρεπει να ευχηθω πρωτα να μικρυνω και μετα αυτο.. Απλοτητα συνδιασμενη με πρωτοτυπια και αμεσοτητα!!!! Υπεροχα θεματα!!! Εξαιρετικη γραφη!!! Τεχνιτης!!! Αποχωρω με μια κρυφη μα αδολη ζηλια... Καλη συνεχεια φιλε
ευτυχως σε πετυχαμε στη φαση που γραφεις για κατι που σ' αρεσει.... Πολυ πολυ ομορφο αυτο που διαβασα και δειχνει να τη κατεχεις καλα τη στιχουργικη!!! Θα ερθω και παλι για μεγαλυτερη στιχο-δοση..