Lyrics

										Πέντε αέρηδες, απ' τα πέρατα φερμένοι,
 μ'ένα καημό, και μια ελπίδα απο τέρατα δεμένη, 
ήρθαν ταξίδια να με πάν, σ'Αμέρικες κι Ινδίες, 
πάνω σ'ολόλευκα πανιά, να μου παίξουν ιστορίες. 

Πέντε θάλασσες, νερά βγαλμένα απο την γη, 
στήσανε χορό, γύρω απο σακάτικο σκαρί, 
κύματα σειρήνες, πλάνες χορεύτριες, δίχως μιλιά, 
παρμένο μ'έχουν από καιρό, σ'ενός ταγκό την αγκαλιά. 

Πέντε σημαίες λάβαρα και δυό πανια, 
σκυλοπνιγμένες θύμισες, απ'τα παλιά, 
μέσα στου νού τα άπατα, μανιασμένα κολυμπούν, 
απ'τα όνειρα τραβιώνται απελπισμένα, να σωθουν. 

Ένα πανί λευκό, 
τ'αγέρι ν'αγκαλιάζει, 
κι ενα παιδί μικρό, 
στο βάθος να κοιτάζει... 

Μιά πειρατική, σημαία μαύρη, 
σημαία αντάρτη, λαβαρο αίματος δικού... 
Μιά μπλε, με δυό στεριές, σε ένα χάρτη, 
λάβαρο τέρματος κι αρχής, 
σημαία ταξιδιού. 

Μιά κίτρινη, με κόκκινο δάκρυ απο ρόδο, 
σημαία αγάπης, σύμβολο του νιώθω... 
Μια πράσινη, με λίγο μαυρο, σαν φόβο, 
σημαία προσμονής, σπονδή στον πόθο... 

Και μία της φωτιάς, κόκκινη σημαία, 
τον άνεμο φιλά, κάθε που νυχτώνει, 
κι ύστερις στο φώς, σαν σκύλα μαία, 
μπάσταρδα όνειρα σκοτώνει... 

Κι ένα πανί μαύρο, να γίνεται οδηγός, 
κάθε που πεθαίνει κάτι, εκεί, στ'αμπάρι, 
και κάθε που μέσα μου, πεθαίνω μοναχός, 
Ένα πανί μαύρο, μ'ένα μοιρολόι, θα΄ρθει να με παρει...