Lyrics

										Στη θλίψη 
σου σέρνομαι με 
τα δάκρυά 
σου ν’ αποστάζουν 
ξινισμένο μέλι 
Μιλώ στην 
αιχμή σου και 
ξεθάβεις τα 
σαγόνια του 
κενού σου 
Άκου! σου 
λέω την 
ώρα που 
θρυμματίζεις 
τη σιωπή μου
Άκου! τα 
θρύψαλα των 
λυγμών μου 
σου τραγουδούν, 
τη γαλήνη 
σου ψιθυρίζουν 
Μα εσύ 
ζητάς να 
ορίζεις το 
χάος με 
χάος και στ’ 
απόλυτο χάος 
θάβεσαι 
σεργιανίζοντας 
μέσα του 
Αγκιστρωμένη στα 
ξυράφια των 
φόβων σου, 
χύνεις αίμα και 
πίνεις το 
αίμα σου 
Ανασαίνεις με τα 
ουρλιαχτά σου 
πνίγεσαι με τον 
ίδρώτα σου 
Στάσου, 
στάσου! σ’ έναν 
απ’ τους 
πνιγμούς 
σου
Ασπάσου τον 
παλμό της 
αγωνίας 
μου, αφουγκράσου 
το φλοίσβο της 
καρδιάς 
μου στα 
νοτισμένα 
νύχια της 
τραχύτητάς σου.