Στίχοι

										Χρυσόσκονη και δυαλισε... John Thomas 
Ήρθε επιτέλους το καλοκαίρι.. έρωτες βράζουν κάτω απ' το τσιμέντο τον δρόμων.. ο ιδρώτας μου παντρεύετε με τον ιδρώτα σου καθώς η γλώσσα μου κρατάει συντροφιά στη δικιά σου τα χέρια μου σε σπρώχνουν στο κρεβάτι και όλες οι επιθυμίες σου ποιήματα γίνονται και χαράζονται πάνω στο σώμα σου.. ο αέρας φυσάει πάνω απ' τη μαγεία τις νεράιδας της εποχής και η λογική για λίγο μπαίνει απ τη μύτη μου και βγαίνει σπασμωδικά από την ανάσα μου δίπλα στο λαιμό σου.. καθώς αργά ανοίγουν τα μάτια μου και σάλια κολλημένα με μελάνι πάνω σε ένα τετράδιο που το κεφάλι μου πάνω του βρίσκεται..με πήρε ένας γλυκός ύπνος κάτω απ' τον ήχο τον τζιτζικιών τη ζεστούλα και την ανάγκη το κεφάλαιο καλοκαιρινός έρωτας να ολοκληρωθεί... Καλησπέρα είπε και εξαφανίστηκε μέσα στις σειρές μου από μελάνι... Νεράιδα του καλοκαιριού είπε πριν χρυσόσκονη γίνει Και δύαλησει...