Άνοιξες τη πόρτα σου ξανά κι έσπασε η άνοιξη το ρόδι άνθισε το πρώτο της λουλούδι μέσα στα ξανθά σου μαλλιά Πέτα το χειμώνα στη φωτιά έγινε κρασί όλο το χιόνι κυλάει ο χρόνος σαν τραγούδι ακόμη κι όταν είσαι μακρυά Άναψε καινούργιο μου φεγγάρι μέσα στου κορμιόυ της την ακτή έγινε ξανά μαργαριτάρι πάνω στο λαιμό σου η ζωή Πέταξε στην άμμο το παλτό σου κι όλα σου τα χρόνια που είναι γκρι πότισε μ'αλάτι η σκιά σου κι ούτε μια σταγόνα από νησί Πάνω στο καθρέφτη το κραγιόν σου λέξεις που κανείς δεν σου'χει πει κι αν γέμισε με σύννεφα η ματιά σου τα όνειρα θα είναι η βροχή
Κύκνειο χάσμα...Μπράβο, πρωτότυποι στίχοι σε ανώτερα μονοπάτια λιγοπερπάτητα.
Του ναυαγού τα όνειρα,στις φλέβες μου κυλάνε ποτάμια που διψάσανε,για λίγο ουρανό του ταξιδιού τα όρια,ποτέ τους δε γερνάνε παιδιά που ξενυχτήσανε,να παίζουνε κρυφτό.. ΥΠΕΡΟΧΟ ΟΛΟ.......ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ....
ΤΕΛΕΙΟ...ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ.....
Η ΠΥΞΙΔΑ ΣΟΥ, ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ.....ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ....