Μέρες νεκρές. Οι λέξεις σε μικρό λευκό χαρτί γραμμένες. Να περιμένουν να τις δεις, απλώς να μην ανησυχείς που έχω λείψει. Γεύση κρασιού. Προσμένω τις αισθήσεις που γεννούσε τ’ άρωμά σου. Φτηνά πινέλα και μπογιές. Οι αναμνήσεις ζωγραφιές, να με κοιτάζουν. “Εκεί στο πουθενά Μπορείς να κολυμπάς στα κύματα του χρόνου Θέλω να σε δω Σας έχω βαρεθεί αγγίγματα του πόνου” Λάγνες χαρές. Δειλά ν’ ακροβατώ να μη με νοιάζει αν θα πέσω, αρκεί κοντά σου να βρεθώ. Λευκές αξίες σου κρατώ, για να στις δώσω Έχεις λουστεί σε λίμνη που οι ψυχές των τραγουδιών γυμνές χορεύουν. Σ’ αφιερώνουνε γιορτές, αγνές θυσίες, τελετές και σε μαγεύουν. ΣΗΜ: ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΠΑΝΩ, ΕΙΝΑΙ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΚΑΤΟΧΥΡΩΜΕΝΑ ΣΤΙΣ 10/1/2003
γεια σου ρε φιλε!η ατερμονη σπειρα με εκανε κομματια!! μου αρεσει πολυ και το λεξιλογιο που χρησιμοποιεις.καλη συνεχεια!
Όμορφοι οι στίχοι σου… Το «φτερά κομμένα» ξεχωρίζει… Καλή συνέχεια…