Πάμε στη Χονολουλού. Μαυρομαντηλού,μαυροτσεμπερού, πεσ΄το ναι και πάμε στη Χονολουλού. Φόρεσε τα άσπρα,βγαλ΄τη συμφορά, δεν σου παν΄τα μαύρα, ούτε η ποδιά, η μαυρομαντήλα,το λαμέ τσαντόρ είναι για τη Μέκκα και για το Θαβώρ. Μαυρομαντηλού,μαυροτσεμπερού, το κισμέτ σου είναι στη Χονολουλού.... Φόρεσε τα άσπρα,βάλε τα καλά και τα ντεκολντέ σου παρ΄τα και αυτά, μικροτσακπινάκι της Αναντολού, γίνε μοντελάκι της Χονολουλού. Μαυρομαντηλού,μαυροτσεμπερού, το κισμέτ σου είναι στη Χονολουλού....
Κάτι βαρκάδες,κάτι λουλούδια, κάτι φεγγάρια, αυτά με ρίξανε.... είχες το τρόπο,βρήκες το κόλπο και συμφωνήσαμε, έτσι αρχίσαμε !.. Δε λέω,ωραία αυτά που γράφεις,αλλά αν δεν αλλάξεις αυτό το κόκκινο χρώμα,θα μου είναι αδύνατον να σε ξαναδιαβάσω διότι θα έχω αποτυφλωθεί......
ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΜΟΥ ΠΑΛΤΟ/////// ΤΗΝ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΜΟΥ///////
ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΤΟ SΟS ΘΑ ΦΩΝΑΞΩ ΝΑ Μ'ΑΚΟΥΣΗΣ//// ΤΗΝ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΜΟΥ////
Έτσι είναι φίλε μου . Το σπίτι που 'χει αγάπη είναι πάντα γεμάτο και το εκφράζεις πολύ όμορφα με τους στίχους σου . Μπράβο σου για άλλη μια φορά .
οι ποιητες δεν κανουν πολιτικη... Ειναι αντικειμενικοι και βλεπουν τα πραγματα περα απο τα ορια τους... Ακουν τον πονο των ελληνων της πολης αλλα αφουγκραζονται και την αγωνια των πομακων... Συμποναν την ελληνοκυπρια μανα αλλα δινουν το μαντηλι τους και στην τουρκοκυπρια μανα... Δεν ανεχονται να παραβιαζεται η πατριδα τους αλλα κλεινουν και το στομα του επιλοχια που διπλα στη ξυλοσομπα διηγηται την ιστορια του υπολοχαγου που μπηκε στην Τουρκια κι εσφαξε κοσμο... Κλαινε για τις καμμενες εκκλησιες αλλα υπερασπιζονται το δικαιωμα να διατηρει ο μουσουλμανος τον χωρο λατρειας του... Αγωνια για τον βορειοηπειρωτη αλλα θλιβεται και για τον τεμαχισμενο απο τις ναρκες και τις εξοστρακισμενες σφαιρες Αλβανο... Ετσι ειναι ο ποιητης Γιωργο...
Κάθε φορά που σας διαβάζω, μεταλαβαίνω την ομορφιά και τη σοφία, μέσα από την απλότητα. Να ‘στε καλά κύριε Γιώργο μου!
ΔΕΝΝ ΞΕΡΩ ΠΩΣ ΜΟΥ ΞΕΦΥΓΕΣ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΕΙΣΑΙ ΚΑΙ ΓΕΙΤΟΝΑΣ. ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ ΣΟΥ ΔΕΝ ΜΕ ΠΕΡΝΕΙ ΝΑ ΚΡΙΤΙΚΑΡΩ. ΘΑ ΠΡΟΤΙΜΟΥΣΑ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΝΑ ΜΕ ΚΡΙΤΙΚΑΡΗΣ ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΜΑΘΩ ΛΙΓΟ. ΝΑ ΤΑ ΛΕ ΜΕ....
μου αρεσε πολυ το "ο φιλος μου ο τσε γκεβαρα"!... ετσι ειναι δυστυχως... τα σεβη μου φιλε μου γιωργο!
όι μνήμες από την Σμύρνη με συγκίνησαν ιδιαίτερα. μέσα από λέξεις απλές και λιτές καταφέρατε να παρουσιάσετε με αριστοτεχνικό τρόπο τις μαύρες εκείνες στιγμές. να είστε πάντοτε καλά και να μας διδάσκετε μέσα από την ποίησή σας.
φόρος τιμής το τελευταίο σας έργο γι αυτούς που έπεσαν τόσο ηρωικά την ώρα του καθήκοντως. πολύ όμορφο και πολύ συγκινητικό.
ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΟΣΟ ΔΙΚΑΙΟ ΕΧΕΤΕ ΣΕ ΟΛΆ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΤΕ. ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΜΕΣΑ ΣΕ ΤΟΥΤΟΝ ΤΟΝ ΠΑΝΖΟΥΡΛΙΣΜΟ ΚΙ ΕΓΩ ΨΑΧΝΩ ΝΑ ΒΡΩ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΜΟΥ. ΕΛΠΙΖΩ ΚΑΠΟΤΕ ΟΛΟΙ ΝΑ ΤΟΝ ΒΡΟΥΜΕ. ΚΑΛΟ ΣΑΣ ΒΡΑΔΥ.
Σ ευχαριστω πολυ.. Καλη σου μερα
Τι μένει να πει κανείς για τους στίχους σας; Περισσότερο ποιητικοί και από την ποιήση... Είχα καιρό να διαβάσω στίχους σαν αυτούς.. Ευχαριστώ που μου δώσατε το δικαίωμα μέσα από το mw. Καλή συνέχεια...
απολυτα οι στιχοι σου!!!
Μπράβο σου