Πορεύομαι, χωρίς να εμπορεύομαι.
(Η αλήθεια είναι πως δε βρέθηκαν κι αγοραστές
για να δοκιμαστεί η ποιότητα κι η αντοχή μου).
Η σκοπιά που φυλάγω τόσα χρόνια, πάει για κατάργηση.
Ότι έχω να πω, τόχουν ξαναπεί.
Όμως θα σας το πω με το δικό μου τρόπο,
που μπορεί και να σας αρέσει.
Κι αν όχι, δεν πειράζει...
Νίκος Καρούζος:
Τα Δεσμά της Ελευθερίας
Κατακίτρινος άγγελος, εκτυφλωτικά πορτοκάλια,
χρησιμότητα των κορυφογραμμών- η ποίηση.
Και ύψιστο σκουλήκι- ο ποιητής.
Είπε κάποτε το αηδόνι: "Θα γίνω πίθηκος".
Κ' έγινε.
Είπε κάποτε ο πίθηκος: "Θα γίνω αηδόνι".
Και δεν έγινε, γιατί το κλαδί έσπασε
απ' τα πολλά του χοροπηδήματα.
Ο ποιητής είναι σαλός. Ο ποιηματογράφος είναι σάλος.
Ο πρώτος είναι θέαμα της θεότητας.
Ο δεύτερος είναι θεατής της θεότητας.
Ο ποιητής έχει στα μάτια του το αρχέτυπο
και ξέρει πως η φύση δεν οργίζεται πραγματικά
ούτε με την όποια καταιγίδα.
Ο ποιηματογράφος έχει στα μάτια του το εγώ του
και παίρνει στα σοβαρά τα δάκρυά του.
Φυσικό να φοβάται, λοιπόν, το βρυχηθμό των ερωτημάτων,
την ίδια στιγμή που ο ποιητής ποιμαίνει τα ερωτήματα,
με την απόκριση που είναι ο ίδιος.
Ο ποιητής ολάκερος μπαίνει στα προβλήματα,
ο ποιηματογράφος περνά πλάι απ' τα προβλήματα.
Γι' αυτό διατυπώθηκε μια μέρα ο καημός:
"Έχετε την ιδέα πως να κάνετε ποίηση,
όταν το αίμα σας είναι καλά σιγουρεμένο στις φλέβες;"...
Ο ποιητής έχει πάντα μες στην ψυχή του την ευλάβεια,
ενώ οι ευλαβείς δεν έχουν πάντα
μες στην ψυχή τους την ποίηση.
Ο ποιηματογράφος ενδιαφέρεται για τη διάρκεια
στη χρονική προέκταση.
Ο ποιητής είναι διαρκής
χωρίς την παραμικρή χρονική προέκταση.
Ο ένας βλέπει τον ήλιο και νιώθει τη ζέστη.
Ο άλλος βλέπει τον ήλιο και νιώθει το φως.
Ο ποιηματογράφος ακούει ελευθερία
κι αφήνει τα νύχια του να μεγαλώνουν.
Ο ποιητής, αποκαλύπτοντας μέσα του την ελευθερία,
κατορθώνει τα δεσμά της.
Ο ποιητής έχει όλα του ποιηματογράφου.
Ο ποιηματογράφος δεν έχει τίποτα του ποιητή.
Δημήτρη Αβηδυνέ σ' ευχαριστώ...