Lyrics

										Δεν θα με δεις ποτέ σκυμμένο να δακρύζω
γίνομαι μαύρο κρίνο μέσα στο σκοτάδι
κι αν μια στιγμή με φτάσει το πικρό σου χάδι
πίσω απ’ το θρόισμα των φύλλων θα γρυλλίζω

Με τον αγέρα τις ανάσες μου μπερδεύω
με τη βροχή στάζω συχνά τα δάκρυά μου
και προσαρμόζω επιμελώς τα όνειρά μου
όταν απέναντί σου στέκω και χαζεύω

Δεν θα με νιώσεις μα θα είμαι εκεί κοντά σου
πιστός αόρατος φρουρός σ’ έρημο κάστρο
κι αν κάποια μέρα με φωτίσει κάποιο άστρο
θ’ ακολουθάω πιο αργά τα βήματά σου

Δεν θα με δεις ποτέ σκυμμένο να δακρύζω
γίνομαι μαύρο κρίνο μέσα στο σκοτάδι
κι αν μια στιγμή με φτάσει το πικρό σου χάδι
πίσω απ’ το θρόισμα των φύλλων θα γρυλλίζω