Στίχοι

										Στα φύλλα η βροχή
κι ο Μάης μια γιορτή
Απόγευμα Σαββάτου
Σιμά σου το παιδί
Στου γέλιου σου τη γη
αφήνει τη χαρά του.

Τ’ αγέρι κουβαλά
αυτή τη μυρωδιά
απ’ το βρεγμένο χώμα
Γλυκαίνει η καρδιά
με θύμηση παλιά
Σαν το φιλί στο στόμα.

Λυτρώνει το πουλί
πετώντας στην αυλή
τη μοναξιά του κόσμου
Κι εσύ μια προσευχή
που θέλω μια ζωή
να έχω άγιο φως μου.

Ηχώ σταλαγματιάς
στα φύλλα της μυρτιάς
Κι εσύ μια μελωδία
Σαν άγγελος περνάς
και γοργοφτερουγάς
σ’ απόμακρη πορεία.

Το χέρι μου ζητάς
και το Θεό ρωτάς 
με την κρυφή μιλιά σου
Εκεί που θες να πας
Μαζί κι εγώ νομάς
κι αχώριστη σκιά σου.