Lyrics

										Κάθε νύχτα ένα όνειρο σπάει
και κομμάτια γεμίζει ο ουρανός,
τις εικόνες η λύπη σκορπάει
κι έτσι γίνεται τ'όνειρο φώς.


Μα γιατί να ραγίζουν οι σκέψεις
και να μένει το βλέμμα κενό;
Τί να φταίει που γινήκαν οι λέξεις
σαν σκιά απο μαύρο καπνό;

R.
Φταίνε οι ώρες που φεύγουν τα βράδια,
φταίνε τα μάτια που κλαίνε συχνά.
Φταίνε γιατι κυνηγούν τα καράβια
που ταξιδεύουν με μαύρα πανιά.


Ο αέρας παγώνει το τζάμι
και τα δάκρυα κυλούν απ' τα μάτια,
σαν αγάπης χαμένο ποτάμι
που χαράζει κρυφά μονοπάτια.


Μα γιατί να ραγίζουν οι σκέψεις 
και να μένει το βλέμμα κενό;
Τί να φταίει που γινήκαν οι λέξεις
σαν σκιά απο μαύρο καπνό;

R.


                                                            ΜΕΛΩΔΟΤΗΣ