Στίχοι

										Σε καφενεία που έβλεπαν στο δρόμο
μόνο σύχναζε
το πρόσωπό της στον καθρέφτη 
σπάνια κοίταζε
γυρνούσε πλάτη σ’όλο τούτο το χαμό
γυναίκα μόνη
στον καφέ σου να πνιγώ
αχ να σωθώ/

Σ’ένα κρεβάτι που έβλεπε στον κόσμο
μόνο ξάπλωνε
μονάχα τ’ άπλυτα όνειρά της
έξω άπλωνε
που ‘χαν το χρώμα του κορμιού της
το λευκό
γυναίκα μόνη στ’ άπλυτά σου να κρυφτώ
αχ να σωθώ/

`Οποιος σε βρεί και σ’ αγαπήσει τυχερός
στην αγκαλιά του αν σε κοιμήσει 
ίδιος θεός
γυναίκα μόνη
σε δωμάτιο σκοτεινό
ρίξε το βλέμμα σου το μέσα μου
να δω/