Lyrics

										Δυο τραγούδια σ΄ έναν γκρίζο ουρανό 
δεν μπορεί παρά για χωρισμό να λένε, 
για τα χείλη που σημαίνουν βουβαμό 
και δυο μάτια που συνήθισαν να κλαίνε 

Βρήκα την πόρτα σου κλειστή 
και τη χαρά φευγάτη, 
σκυφτή καθόταν η ζωή 
στο κάτω σκαλοπάτι. 

Ενα γράμμα που ποτέ δεν θ΄ανοιχθεί 
και τα λόγια σου αδιάβαστα θα μείνουν, 
ένα δώρο που ποτέ δεν θα δοθεί 
κι οι ευχές μου μεσ΄τη σκέψη μου θα σβήνουν. 

Βρήκα την πόρτα σου κλειστή 
και τη χαρά φευγάτη, 
σκυφτή καθόταν η ζωή 
στο κάτω σκαλοπάτι. 

Ενα τέλος είναι πάντα και αρχή 
γι΄ αυτόν που σίγουρα δεν έχει φταίξει, 
για τον φταίχτη μια ατέλειωτη φυγή 
που δεν ξέρει μέχρι που θα την αντέξει.

Βρήκα την πόρτα σου κλειστή
και τη χαρά φευγάτη,
σκυφτή καθόταν η ζωή
στο κάτω σκαλοπάτι.