Ουρλιαζε αγρια η σιωπη ετουτο εδω το πρωινο και πλακωνε τα στηθεια μας ενας πονος ιδιος με βουνο ουρλιαζε αλυχταγε το φεγγαρι το χαρο τον καταριοτανε που αρπαξε τετοιο παλληκαρι ------------------------------------------------ Η σιωπη και το φεγγαρι εχουνε δυνατη φωνη και αντηλαλουνε τα βουνα μαζι με της μανας τη φωνη ------------------------------------------------ Ουρλιαζε αγρια η σιωπη βουβα χειλη δακρυα ποταμι βουβοι κι οι αναστεναγμοι για τη ζωη που χαθηκε χαραμι σβησαν τ αστερια εκει ψηλα χλωμιασε ο ηλιος σαν κερι ο χαροςομως δεν νογα και πηρε μαζι του το παιδι --------------------------------------------- Η σιωπη και το φεγγαρι εχουνε δυνατη φωνη και αντηλαλουνε τα βουνα μαζι με της μανας τη φωνη ----------------------------------------------
0 comments