Δραματική ,μισή ζωή μαχαιρωμένη οι αποκλίσεις της καρδιάς σ’ αδιέξοδα της μιας βραδιάς φτωχά κρυμμένες Μεγάλη πόλη, γκρίζα γη η επιπόλαιη φυγή σαν πυροτέχνημα ανάβει την καρδιά σου πονάει κάθε επιστροφή η επιλογή σου σ’απειλεί πίκρα σε κόμπο σφίγγει πάντα το στομάχι οι σκοτεινιές σου οι γωνιές στα φώτα έγιναν φονικές πνιγμένες στο αίμα οι μαχαιριές στο τέρμα φτάνεις ό,τι φοβάσαι είναι εδώ στο γνώριμό σου πανικό ζωή σε απόκλιση περνάς τι τέλος να χεις!
κι εδω! εισαι εδω απο το 2004 και σε ανακαλυψα σημερα??? θα τα λεμε φιλαρακι μου, φιλια!
κ εγώ σε ξέρω... καταπληκτικα τα κομμάτια σου! την καλησπέρα μου και καλό πασχα κ σε σένα!!!!!!!