Θα πάρω πινέλα Και άσπρο καμβά Στου ήλιου το χρώμα Το φόντο θα βάψω Κρασί και κανέλα Στήσαν καβγά Που μνήμες ακόμα Με πείθουν να κλάψω Σπίρτο θα ανάψω Το χθες μας θα κάψω Τη νύχτα θα αδράξω Θα πιω τη σελήνη Τον κόσμο θα αλλάξω Ξανά δε θα κλάψω Κάπου θα αράξω Να βρω τη γαλήνη Θα φτιάξω λουλούδια Ποτάμια και δάση Της Εύας το μήλο Κομμένο στη μέση Θα χαράξω τραγούδια Που σ’ έχουν ξεχάσει Πάνω σε ξύλο Σε κάποια θέση Σπίρτο θα ανάψω Το χθες μας θα κάψω Τη νύχτα θα αδράξω Θα πιω τη σελήνη Τον κόσμο θα αλλάξω Ξανά δε θα κλάψω Κάπου θα αράξω Να βρω τη γαλήνη
Καταπληκτικά και τ' Αποτσίγαρα και η Πυγολαμπίδα!
να...σαι....καλα... και...να....γραφεις!!!