Στίχοι

										Οσα κραταγα στα χερια
ενα ενα φυγανε
μειναν τα δικα σου χερια
για να με τυλιγουνε
θυελα μες τον χειμωνα
δεντρο που δεν λυγισε

τα μαλλια κρατουν αστερια
νυχτα να μην γειρουνε
του Αυγουστου τα φεγγαρια
κρεμασα μην φυγουνε
στων αυτιων σου τα λειβαδια
τον λαιμο αγκιζουνε

πηρα φυλλα απ τα κλαδια σου
στομα που σε φιλισε
επνιξα τα δακρυα σου
το σκοταδι ξυπνησε
να φωτισει την ματια σου
ονειρο που γυρισε

ροδα και τα πεταλα σου
στρωνω να ξεφυγουμε
να περνουν τα βηματα σου
ιχνη μην αφησουνε
δρομο μες τα ονειρα σου
χωρο να ανοιξουνε

αρωμα απο τ αρωμα σου
ανοιξη μυριζουνε
τα φιλια απ τα φιλια σου
λιγο να με πνιξουνε
να κρατησω την χαρα σου
οσο μου αφηνεσαι

περπατω στην αγκαλια σου
τοσο παραδινεσαι
να τρυγισω στην καρδια σου
να μου ξετυλιγεσαι
η ψυχη μου ολη δικια σου
πως να μην μου δινεσαι

δεν υπαρχει σκοταδι να χαθω
κραταω στα χερια μου το φως
τα παντα κοντα σου σαν βρεθω
δεν ψαχνω να φυγω απο δω.
με σενα αλαζω οτι βρω
και ξερω ν αγαπαω δεν μισω

αισθανωμαι
δεν μπορει να προδωθω
να σπαω, κανονες προσπαθω
το τιμημα μεγαλο μα το ζω
φοβαμαι 
μα ποιο ειναι ακριβο
το σπανιο το βρηκα ειναι εδω.