Στη ζωή που ζήσαμε, κι αν δεν το διαλύσαμε, ο καθένας μας το δρόμο του τραβάει! Κάπου δεν τολμήσαμε, μοιραία διατηρήσαμε τη σχέση αυτή που από καιρό δεν πάει! Ρ Η ζωή μας ένα ψέμα στην ουσία... σ' ένα θέατρο μια θέση στην πλατεία, ότι αφήσαμε το σκέπασαν τα χιόνια, πόσα δε χάσαμε κι οι δυο αυτά τα χρόνια. αποκτώντας ολική αναπηρία, ξένοι στο σπίτι μα, μαζί στην Κοινωνία. ==== Και οι δυο μας φταίξαμε, μόνοι το διαλέξαμε, αφού μας νοιάζει τι θα πει η Κοινωνία, τυπικά να ζήσουμε και να συντηρήσουμε, την τελειωμένη μεταξύ μας ιστορία!... Ρ Η ζωή μας ένα ψέμα στην ουσία (ως άνω) ============ ΝΙΚΗ-ΑΝΝΑ Π.
Σήμερα είναι η μέρα που δεν πρέπει να ξεχνάμε...
ΚΑΙ ΤΙ ΝΑ ΓΡΑΨΩ.... Ωραιο ζειμπεκικο
Χφόνια σου Πολλά Νίκη μου, να χαμογελάς πάντα!
μόλις διάβασα τα δύο τελευταία σου διαμαντάκια, και σου αξίζει ένα μεγάλο Μπράβο!!! Να περάσεις τις γιορτές όμορφα, και ευτυχισμένα..
Me ygeia xara kai polles polles dhmhourgies!!
Σε ευχαριστώ πολύ !!!! Τα φιλιά μου στον Τζόρτζη και την Τζόρτζια !!!! Τα λέμε
Υπέροχοι στίχοι Νικη, και κορυφαιο το ρεφρέν. Και ψάξε τα κομμάτια σου να βρεις, Δες έξω η ζωή σε περιμένει, Ξεκίνα απ’ την αρχή μη φοβηθείς, Να ξέρεις πάντα οι δειλοί είν’ οι χαμένοι! Υ.Γ. Κάτι κάκτοι το Σάββατο αγαπησαν το χέρι μου και δεν ηξερα που να κρυφτό απ'τ'αγκάθια τους. φιλιά
GIA ENA KALO PASXA KAI MIA LAMPRH ANASTASH!!
πολυ ομορφοι στιχοι το ονειρα συντριμια το οσα σου ειπα σ αγαπω το ηταν σεναριο και ολα τα αλλα μπραβο