Στίχοι

										Τώρα που έχουν όλα ειπωθεί 				
θέλω να κάνω μια συρραφή
Έτσι θα ξαναγεννηθείς κι εσύ
Αναπνοή του κόσμου...

Μια καλοκουρδισμένη μηχανή				 
κομμάτια, από δω και από κει 
το ρόλο σου θα παίξει, (όπ)ως δεν κατάφερες εσύ
Ο όλεθρός μου...

Και το άγγιγμά σου, μια αδιόρατη συρραφή		 
τα λόγια σου, ελιξήριο στην ψυχή 
ματιά, χείλη και νιότη, μια αέναη συρραφή 
του μέλλοντός μου...

Μα αν αγαπήσω όσα μου στέρησες εσύ 		
αν σου θυμώσω, που είσαι τόσο προσιτή
άπιστη στο είδωλό σου

θ’αναβαθμίσω τη δική σου λογική	 		
να επιστρέψει εκεί που τέλειωσες Εσύ 
στο χαλασμό μου								

Και θα ρουφήξω κάθε στάλα απ΄την πληγή	 	 
θα διυλίσω την αγάπη απ΄τη μομφή  
Χάος και Φως μου,     

ν’ αναβιώσω στην αγάπη – μηχανή 
το αχνάρι της χαμένης μουσικής  				 
που άφησες εντός μου