Στίχοι

										Σύννεφο θλίψης το φως σκεπάζει
η  καλή διάθεση καπνός,στον αέρα καλπάζει.
Καιρό τώρα φοράς στην πλάτη
το σάλι της λύπης
αδυνατείς να προχωρήσεις,μεσ'την ζωή σου πλήτεις.

Κομματάκια σε κόβει η απουσία της
της ύπαρξής σου η γεύση έχασε την ουσία της.
Ο πόνος συνεργός με την κακία
εκτοξεύεις τις πληγές σου με μανία.
Τις ευθύνες σου πετάς-κόσμο καταδικάζεις
σε κυκλώνα ενοχής την μοίρα σου διχάζεις.

Δακρυσμένο το ψέμα που ξοδεύεσαι
λάθη του παρελθόντος δεν αποδέχεσαι
αθώους βρίζεις και καταριέσαι
σε ανύπαρκτες αιτίες απλά βολεύεσαι
άδικα παιδεύεσαι.

Δίπλα σου στέκουν χαρές που δεν τις βλέπεις
χαμόγελα τάζουν μα δεν σ'αγκαλιάζουν.
Εσύ πορεύεσαι στου θυμού το ρεύμα
δίχως να εντοπίζεις κάποιο ανθρώπινο νεύμα.

Όλοι κοντά σου την αλήθεια γνωρίζουν
μα δεν υπάρχει τρόπος να την αποδείξουν.
Δεν υπάρχει πιο σκληρό 
και από την πέτρα ακόμη
αυτό που έχεις χάσει και πάντα θα πονά
θέλει μεγάλη τόλμη
για να μπορέσεις να σταθείς και να ξαναγελάσεις
δίχως εκείνο να σκεφτείς-εκείνο που έχεις χάσει.

Σήκωσε το κεφάλι ψηλά στον ουρανό
γέμισε την ψυχή σου με χρώμα γαλανό.
Δέξου μια καλημέρα απ'τον συνάνθρωπό σου,
της συντροφιάς η συνταγή ίσως κοπάσει τον λιγμό σου.
Ελύθερη άσε την ψυχή σου σαν παιδί να τρέξει
μια τραμπάλα στην αλάνα ,μια τσουλήθρα θα σε γιατρέψει.

Εκέινο που έχασες θέλει ευτυχισμένη νά'σαι
εκείνο που έχασες για πάντα θα το θυμάσαι.

madlin