Θλιμμένα παιδιά, με μακριά μαλλιά, ρωτάνε μα πως υπάρχει ο κόσμος αυτός! Θλιμμένα παιδιά, με μαύρη ματιά, ψάχνουν στο πως, ελπίδα για φως! Θλιμμένη καρδιά, ενωθείτε παιδιά, ο δίπλα πεινά, κρατάει σουγιά! Αυτός ο πόνος υπάρχει στη γη, παιχνίδι αιώνων σ΄ αυτή τη ζωή. Κλεμμένη απ΄ τον ήλιο η νύχτα αυτή, αρχή μιας ανάσας, ονείρου πνοή!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ..... ΥΠΕΡΟΧΗ ΓΡΑΦΕΙ ΕΧΕΙΣ....ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ....ΤΗΝ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΜΟΥ...
ΓΙΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΑΠΟ ΕΔΏ ,ΚΑΤΙ ΕΧΕΙΣ ΜΕ ΤΑ ΦΕΓΓΆΡΙΑ ΕΣΥ ΔΕΝ ΕΞΗΓΕΊΤΕ ΑΛΙΩΣ. ΥΠΈΡΟΧΟ ΤΟ ΦΕΓΓΆΡΙ ΘΑ ΈΛΕΓΑ ΠΟΙΗΤΙΚΌ,ΝΑ ΣΕ ΚΑΛΑ....
Μπορεί να άφησα την νύχταω-προσωρινά- μπορεί να έκοψα τις κρεπάλες -προσωρινά-, αλλά ανακάλυψα ποιός/οιά κρύβεται πίσω από το όνομα FULL MOON. Καλώς ήρθες λοιπόν. Και θα συμφωνήσω με τον Κο H V Maverick...πρέπει να ξαναασχοληθείς με όσα άφησες. Νομίζω τώρα υπάρχει ένα πολύ καλό κίνητρο.