Ένας αλλιώτικος νους Ένας άλλος ανθρώπινος νους σαν στρατηγός διατάζει τα σωθικά βουλιάζει σε έγχυμα καταληψίας. Ένας αλλιώτικος νους από ξένους χειμώνες γυμνούς. Μια φωνή βροντερή θεριεύει καλές στιγμές εξουσιάζει δίχως οίκτο φωλιάζει στης αγάπης τα συνθήματα. Αυτή η τρελή φωνή απαιτεί μια κλεμμένη ζωή. Στις λίγες στιγμές της Άνοιξης μια άλλη χλωμή εποχή θαμπές οι παπαρούνες της λησμονιάς σκορπούν τη γύρη. Ένας αλλιώτικος νους στον εγκέφαλο βάζει φραγμούς. Σε όσους ζούνε λαβωμένοι στη σιωπή εγκλωβισμένοι μεσ'την ένοχη φυγή τρισκατάρατοι και ξένοι. Ένας αλλιώτικος νους δεν χορταίνει με λίγους τρελούς. madlin
... Μαγδαληνή. Χαίρομαι που διάβασα, μόλις δύο απ' τα κομμάτια σου. Θα το κάνω και με τα υπόλοιπα. Τα σέβη μου.
σ'ευχαριστώ για το πέρασμα, και το σχόλιό σου.Από τα λίγα δικά σου που έχω προφτάσει να δω , το εγχειρίδιο ζωής , μου άρεσε ιδιαίτερα.Θα τα λέμε