Published 15 χρόνια πριν in Rock

Λίκνισμα

  • 605
  • 0
  • 0
  • 0
  • 0
  • 0

Στίχοι

										Λικνίσθηκες μεσ’ τ’ άσπρα στου ήλιου το χαμήλωμα
κι έγινες το φως,
την ώρα που ξυπνούσαν οι σκιές,
στο φουντωμένο κι απαλό της ομορφιάς σου φύλλωμα
έρωτας θεός
με τ’ άρωμά σου φύσηξε και μου  ΄δωσε πνοές.

Μου γέλασες και ήπια του δειλινού το μάλαμα
σε κούπα ομορφιάς
που χρόνια μου  ΄χε κρύψει η ζωή,
σε γιαλού ξωκλήσι του πόθου καταστάλαγμα,
να φυσά νοτιάς
και να φέρνει τα μαλλιά σου στων χειλιών μου το φιλί.

Λικνίσθηκες μεσ’  τ’ άσπρα και είναι καλωσόρισμα,
φωνή μιας αγκαλιάς
που μέσα της αλλάζει ο καημός
γιατί τα δυο σου χέρια το χάδι έχουν γνώρισμα,
στην κόψη της νυχτιάς,
μ’  ορίζουν κι αναδύεται του έρωτα παλμός.

Στα γόνατά σου ρίχνω της περηφάνιας ψήλωμα
να βρω ανατολή
σε θάλασσες του κόσμου σκοτεινές,
το λίκνισμά σου αγέρι στου βίου μου το φύλλωμα,
κοντά σου με καλεί,
στο ρόδισμα να μπω της μέρας και στις ξαστεριές.									

:
/ :

Queue

Clear