Lyrics

										Βαθιά στον πάτο της ψυχής μου το σκοτάδι
Και στα ματόκλαδα το φως του ουρανού
Χρόνια περίσσευε στα δάχτυλα το χάδι
Αφουγκραζόμουνα  τους ήχους του μυαλού
Σαν το μηδέν που ζει στα όνειρα των άλλων
Και το μπορεί που περιγράφει το παρόν
Φαλάκρες των σπουδαίων εγκεφάλων
Σε θάλασσες ανθρώπων χλιαρών…

Παιχνίδια του θανάτου  οι αγάπες
Μνημεία μιας αδιέξοδης ζωής
Συντρίμμια  από  έρωτες αντάρτες
Με σάρκες  ελευθέρας εκτροφής
Στα σύνορα μιας χώρας μπερδεμένης
Με ψεύτικες κλειστές περγαμηνές
Ανάπηρης πουτάνας γερασμένης
Οι άρρωστοι πελάτες κι οι εραστές…

Πικρά τα λόγια μου παγάκια στο ποτό μου
Και το τσιγάρο μου φωτιά και στεναγμός
Αλήτης κι ορφανός ο εαυτός μου
Κι ο κόσμος μου απίστευτα φτωχός
Οι δρόμοι μου μεγάλοι λεωφόροι
Μα ασήμαντα μικρές οι διαδρομές
Οι άρχοντες της μίζας μισθοφόροι
Κι οι άγιοι τις πίστης συνδρομές…