Μη με πετάξεις στο κενό μη με αφήσεις μόνη στο κρύο τρέμει το κορμί με κυνηγούν οι πόνοι. Στης καρδιάς σου την κουβέρτα βάλε με να ζεσταθώ τη ζωή μου λίγο μέτρα δωσ'μου χέρι να σωθώ. Των ανθρώπων λόγια πάγος σταλαχτίτες στην ψυχή σττου ζεστού φιλιού τη φλόγα κράτησέ με,τη φτωχή. Μιας μοναξιάς η φυλακή ξένη πάνω στη Γη μου μπουσουλώντας στο πουθενά μαλώνω τη σιωπή μου. Μην ξεχάσεις τ'όνομά μου μη δίνεσαι στη λήθη άν φύγεις και προσπεράσεις το όνειρο θα σβήσει. Γι' αυτό έλα γλίτωσέ με μοίρα είμαι για σένα στη ζωή περπάτησέ με φυλάκισε το ψέμα. madlin
υπεροχο και συ κι ο διονυσης υπεροχη δουλεια ευγε
Ωραίο θέμα και πάντοτε επίκαιρο..... Συγγνώμη.... Αλήθεια πόσοι, εχουν απόλυτη συναίσθηση της λέξης και της εννοίας της;;; Πόσοι το είπαμε και το εννοούσαμε πραγματικά;; Σε
... ποιητικά υπέροχος στίχος. Χάρηκα που τον διάβασα. Νάσαι καλά να μας προσφέρεις όμορφες στιγμές!!! Νάσαι καλά για να μην το βάζεις ποτέ κάτω....
xristos anesth xromia polla magdalhnh --------//--------;