Lyrics

										Για ωρες στεκει και κοιτα
μπροστα στο ειδωλο του
θαυμαζει στο καθρεφτη του
λατρευει το εγω του

Στο θαλαμο το σκοτεινο
ενος φωτογραφιου
παγιδευμενη του ζωη
στο μαυρο και στο γκριζο

Ακλονητος στον ανεμο
ασαλευτο αγκαθι
το ατσαλακωτο προφιλ
ποτε του μη χαλασει

Σα το κουφαρι τ'αετου
που το 'χουν βαλσαμωσει
μεσα του σαπιο κι αδειανο
κι απ'εξω καμαρωνει......